Είναι η κυστική διόγκωση της σκωληκοειδούς απόφυσης που περιέχει βλέννη. Η συλλογή της βλέννης στον αυλό της σκωληκοειδούς οφείλεται σε απόφραξη του αυλού ή σε υπερπλασία του βλεννογόνου ή ακόμα στην ανάπτυξη βλεννώδους νεοπλάσματος ( βλεννώδες κυστεδένωμα ή κυσταδενοκαρκίνωμα ).
Η διάτρηση – ρήξη ή η ιατρογενης διασπορά της βλεννοκήλης της σκωληκοειδούς δημιουργεί το ψευδομύξωμα του περιτοναίου από εμφύτευση βλεννωδών κυττάρων στο περιτόναιο.
Η κλινική εικόνα, η διαφοροδιάγνωση και η διάγνωση είναι ίδιες με αυτές της οξείας σκωληκοειδίτιδας.
Όσο αφορά στην θεραπεία, χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην ραγεί η σκωληκοειδής απόφυση και υπάρξει διασπορά βλέννης στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Υπό κατάλληλες συνθήκες μπορεί να γίνει λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή. Σε περίπτωση διάτρησης – ρήξης ή σε περίπτωση κακοήθειας μπορεί να υπάρχει ανάγκη να εκτελεσθεί δεξιά κολεκτομή.