Τι είναι το λεπτό έντερο;
Το λεπτό έντερο αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του πεπτικού συστήματος με μήκος που στους ενήλικες ξεπερνά τα έξι (6) μέτρα. Συνδέει το δωδεκαδάκτυλο με το παχύ έντερο.
Το λεπτό έντερο πραγματοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της πέψης των τροφίμων που καταναλώνουμε.
Ποιες είναι οι κύριες Παθήσεις του Λεπτού Εντέρου;
Οι πιο συχνές χειρουργικές παθήσεις του λεπτού εντέρου είναι οι εξής:
- Νόσος του Crohn
- Συμφυτικός Ειλεός
- Εκκόλπωμα Meckel
- Συρίγγια του Λεπτού Εντέρου
- Όγκοι του Λεπτού Εντέρου
Τι είναι η Νόσος του Crohn;
Η νόσος του Crohn είναι μια ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
Ενώ η φαρμακευτική αγωγή αποτελεί συχνά την πρώτη επιλογή θεραπείας, πολλά άτομα με νόσο του Crohn χρειάζονται τελικά χειρουργική επέμβαση.
Τι είναι ο Συμφυτικός Ειλεός;
Η απόφραξη του εντέρου ή συμφυτικός ειλεός αποτελεί μια ιδιαίτερα επείγουσα κατάσταση που αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να αποβεί απειλητική για τη ζωή και γι’ αυτό χρήζει άμεσης χειρουργικής παρέμβασης.
Τι είναι το Εκκόλπωμα Meckel;
Τα εκκολπώματα είναι ανώμαλοι σάκοι ή θύλακοι που αναπτύσσονται σε κάποιο αδύναμο σημείο στο έντερο. Το εκκόλπωμα του Meckel αποτελεί εμβρυολογικό υπόλειμμα του ομφαλομεσεντερικού πόρου.
Αναπτύσσεται συνήθως μεταξύ της πέμπτης και της έβδομης εβδομάδας της εμβρυϊκής ανάπτυξης. Επειδή η πάθηση είναι παρούσα κατά τη γέννηση, ταξινομείται ως συγγενές πρόβλημα υγείας.
Τα συμπτώματα της νόσου σχετίζονται με τον τύπο του εκκολπώματος του κάθε ασθενή. Στο 95% των ατόμων με αυτήν την πάθηση, το εκκόλπωμα που αναπτύσσεται αποτελείται από εντερικά κύτταρα.
Ως αποτέλεσμα, το εκκόλπωμα λειτουργεί ως φυσιολογικό μέρος του εντέρου. Αυτός ο τύπος εκκολπώματος συνήθως δεν μπορεί να προκαλέσει σημαντικά συμπτώματα.
Σε άλλες περιπτώσεις, το εκκόλπωμα μπορεί να αποτελείται από στομαχικά ή παγκρεατικά κύτταρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το εκκόλπωμα μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά συμπτώματα, όπως:
- απόφραξη
- αιμορραγία
- φλεγμονή
- πόνος ή δυσφορία
- ναυτία και έμετους
Τι είναι τα Συρίγγια του Λεπτού Εντέρου;
Το συρίγγιο του λεπτού εντέρου συνιστά έναν μη φυσιολογικό δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ 2 επιθηλιακών επιφανειών που συνήθως περιλαμβάνει από τη μια το έντερο και από την άλλη κάποιο άλλο κοίλο όργανο, όπως η ουροδόχος κύστη, η ουρήθρα, ο κόλπος ή άλλες περιοχές του γαστρεντερικού σωλήνα.
Τα συρίγγια μπορεί επίσης να σχηματιστούν μεταξύ του εντέρου και του δέρματος ή μεταξύ του εντέρου και μιας κοιλότητας αποστήματος.
Σπάνια, συρίγγια προκύπτουν μεταξύ ενός αγγείου και του εντέρου, με αποτέλεσμα την αιμορραγία εντός του γαστρεντερικού συστήματος, η οποία συνιστά χειρουργικό επείγον.
Τα περισσότερα συρίγγια του γαστρεντερικού συστήματος (75% -85%) εμφανίζονται ως επιπλοκές της κοιλιακής χειρουργικής. Ωστόσο, το 15% -25% των συριγγίων εμφανίζεται αυθόρμητα και συνήθως είναι αποτέλεσμα ενδοκοιλιακής φλεγμονής.
Τι είναι οι Όγκοι του Λεπτού Εντέρου;
Οι όγκοι του λεπτού εντέρου είναι σπάνιοι. Είναι συνήθως μονήρεις, αλλά μπορεί να είναι πολλαπλοί ιδιαίτερα στις περιπτώσεις ασθενών που πάσχουν από συγκεκριμένα σύνδρομα, όπως το σύνδρομο εντερικής πολυποδίασης.
Οι όγκοι του λεπτού εντέρου μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Μερικοί καλοήθεις όγκοι μπορούν να εξελιχθούν και να γίνουν κακοήθεις.
Οι περισσότεροι όγκοι του λεπτού εντέρου είναι κλινικά σιωπηροί για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σχεδόν οι μισοί από όλους τους καλοήθεις όγκους του λεπτού εντέρου εντοπίζονται τυχαία είτε κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης ή μιας διερεύνησης του εντέρου για άλλους λόγους.
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι χρόνια ή / και διαλείποντα και περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, ναυτία, απώλεια βάρους και αιμορραγία.
Όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος, τόσο πιθανότερο είναι ο ασθενής να εμφανίσει συμπτώματα απόφραξης του εντέρου. Οι όγκοι μπορούν επίσης να προκαλέσουν έλκος και αιμορραγία.
Τι συμπτώματα έχουν οι Παθήσεις του Λεπτού Εντέρου;
Τα σημεία και τα συμπτώματα των παθήσεων του λεπτού εντέρου διαφέρουν. Συνήθως οι ασθενείς αισθάνονται δυσφορία γύρω από την κοιλιά, το ορθό και την κάτω κοιλιά. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Διάρροια
- Δυσκοιλιότητα
- Διατεταμένη και επώδυνη κοιλιά
- Εμέτους
- Αίμα στα κόπρανα
- Απώλεια βάρους
Πώς γίνεται η διάγνωση των Παθήσεων του Λεπτού Εντέρου;
Η διάγνωση παθήσεων του λεπτού εντέρου, περιλαμβάνει μια σειρά από εξετάσεις, όπως:
- Προηγμένη απεικόνιση που περιλαμβάνει αξονική και μαγνητική τομογραφία
- Κολονοσκόπηση
- Εξέταση αίματος
- Εξετάσεις ανίχνευσης αίματος στα κόπρανα
- Ενδοσκοπική κάψουλα, μια μη επεμβατική μέθοδος απεικόνισης και διερεύνησης του λεπτού εντέρου
Πώς αντιμετωπίζονται οι Παθήσεις του Λεπτού Εντέρου;
Η θεραπεία των παθήσεων επικεντρώνεται γενικά σε δύο ξεχωριστούς στόχους:
- την πρόκληση ύφεσης της νόσου και
- τη διατήρηση της ύφεσης (αποτροπή υποτροπής)
Ανάλογα την περίπτωση, η θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική, με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.
Ωστόσο, σε περίπτωση που η νόσος και η συνεπακόλουθη βλάβη στο έντερο είναι εκτεταμένη κι αν οι ασθενείς δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα, τότε η αντιμετώπιση των παθήσεων του λεπτού εντέρου γίνεται χειρουργικά.
Η πιο συνηθισμένη χειρουργική επέμβαση είναι η εντερεκτομή.
Εντερεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση μέρους του εντέρου. Πραγματοποιείται με γενική αναισθησία.
Η διαδικασία μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά, με την υποβοήθηση ρομποτικού συστήματος ή με ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με την περίπτωση.
Τι είναι η Λαπαροσκοπική Εντερεκτομή;
Κατά τη λαπαροσκοπική εντερεκτομή ο χειρουργός κάνει περίπου 3-4 μικρές τομές στην κοιλιά του/της ασθενούς.
Ένα στόμιο εισάγεται σε μία από τις σχισμές και το αέριο διοξείδιο του άνθρακα διογκώνει την κοιλιά. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στον χειρουργό να βλέπει πιο εύκολα μέσα στην κοιλιά.
Μέσω άλλης οπής εισάγεται το λαπαροσκόπιο, το οποίο με τηλεσκόπιο και διαθέτει μια μικρο-κάμερα στο τέλος, ώστε ο χειρουργός να μπορεί να δει μέσα στην κοιλιά.
Τα χειρουργικά όργανα τοποθετούνται στα άλλα μικρά ανοίγματα και χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση του νοσούντος τμήματος του λεπτού εντέρου.
Το δείγμα του λεπτού εντέρου στη συνέχεια τοποθετείται σε μια πλαστική σακούλα και αφαιρείται μέσω μιας από τις μικρές τομές.
Το έντερο επανασυνδέεται με ειδικά χειρουργικά συρραπτικά.
Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, το διοξείδιο του άνθρακα απελευθερώνεται έξω από την κοιλιά μέσω των ίδιων οπών, οι οποίες στη συνέχεια κλείνονται με ράμματα.
Ως ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, διακρίνεται από σημαντικά πλεονεκτήματα για τους ασθενείς, όπως η ελαχιστοποίηση του χρόνου νοσηλείας, της απώλειας αίματος κατά την επέμβαση, του μετεγχειρητικού πόνου, του κινδύνου επιπλοκών καθώς και του χρόνου ανάρρωσης και επανόδου στις καθημερινές δραστηριότητες.